ความงามของธรรมชาติมิอาจจะประเมินมูลค่าเป็นจำนวนเงินได้ เพราะแฝงไว้ด้วยคุณค่าที่เกิดขึ้นกับจิตใจ ยามได้เฝ้ามอง และสัมผัสจากดิน น้ำ ลม ป่า และสิ่งมีชีวิต ปลา นก จิ้งหรีด กบ และเขียดร้องระงม สิ่งเหล่านี้มิอาจซื้อได้ด้วยเงิน แต่เกิดจากความรัก มั่งมั่น อดทน

     การคลุกคลีด้วยโลกธรรม หากวางใจไม่ดีอาจจะบาดเจ็บล้มตายด้วยกรงเล็บและคมเขี้ยวของโลกธรรม ถึงกระนั้น หากจะแสวงหาพื้นที่เยียวยา และฟื้นฟูกายใจที่ยามบอบช้ำ ก็สามารถกลับมาให้ธรรมชาติในโคกหนองนาได้อนุบาล รักษากายใจให้กลับมาแข็งแรงและตื่นรู้ด็วยดิน น้ำ ไฟ ลม และร่มเงาป่าไม้ที่บริสุทธิ์

ในที่สุดก็จะเข้าใจว่า การคืนกลับสู่ธรรมชาติบ่อยๆ ก็จะทำให้เราเริ่มคุ้นชิน และรับรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ประกอบร่างสร้างเรามา และสุดท้ายร่างกายเราก็จะกลับคืนไปเป็นหนึ่งกับธรรมชาติที่เราหยิบยืมมาใช้งานชั่วคราว

     ความเบา สบาย คลายจากความยึดมั่นก็จะบังเกิด การเตรียมตัวก่อนตายก็จะง่ายมากยิ่งขึ้น ไม่รู้สึกอึดอัด ขัดขืน ไม่ว้าวุ่นขุ่นมัวในดวงจิต และพร้อมเสมอที่จะเผชิญหน้ากับความตาย และเคลื่อนย้ายไปสู่ภพภูมิอื่น เพื่อสร้างบารมีธรรม นำตนให้พ้นทุกข์ พบสุขอันไพบูลย์ต่อไป ตราบจนไม่กลับมาเกิด แก่ เจ็บ และตายอีกแล้ว